Σε εκτός σχεδίου περιοχή σε πλαγιά, γεμάτη ελιόδεντρα με θέα προς τη θάλασσα, σχεδιάζονται οκτώ ανεξάρτητες ισόγειες κατοικίες που ανά δύο αποτελούν ένα σύνολο. Με σκοπό την απόλυτη προσαρμογή στο φυσικό τοπίο, τον καλύτερο δυνατό προσανατολισμό και την εξασφάλιση της οπτικής φυγής προς τη θάλασσα, διατάσσονται οι κατοικίες σε στρέψη σε σχέση με τον άξονα του αγροτεμαχίου. Οι πέτρινοι όγκοι παραμένουν χαμηλοί, σχεδόν θαμμένοι στο έδαφος στην πίσω πλευρά λόγω μεγάλης κλίσης του εδάφους, ενώνονται μεταξύ τους με πέργκολες δημιουργώντας ενδιάμεσους υπαίθριους στεγασμένους χώρους και εντάσσονται απόλυτα στο περιβάλλον τόσο ογκοπλαστικά, όσο και αισθητικά λόγω υλικών και χρωμάτων. Επίσης, τα ελιόδεντρα διαφυλάσσονται και ενσωματώνονται στο σχεδιασμό του περιβάλλοντα χώρου.